Jan Gerben – Harley-Davidson flathead 1943 World Travel

Prince George, zaterdag 23 augustus

Zaterdagavond downtown in Prince George (British Colombia). In het optrekje van Cliff is het bluesuur op een radiostation uit Edmonton begonnen. Cliff speelt driftig mee op een van z’n vele mondharmonica’s, na het eerste bluesuur komt een tweede, Cliff en Keith vertellen uit de oude motordoos, het wordt laat. Ik ben hier binnen komen vallen na een rondje op de motor door downtown Prince George samen met Keith. Afgelopen weekend is hier een hotel afgebrand met drie doden en vermoed wordt brandstichting. Prince George is een kleine stad, ruim 70.000 inwonders maar erg groot in oppervlakte. Downtown is echter relatief klein en wordt voornamelijk bevolkt door drugbendes en ander gespuis. De hotelbrand heeft daar alles mee te maken. Op straat hangen vooral crackheads rond. Bizar gezicht, veelal uitdrukkingsloos en vooral niet geinteresseerd als we langs rijden. Volgens de gids heeft deze stad nog een beetje het rauwe gevoel van een ouderwetse grensstad. Veel van de mensen die ik hier rond zie hangen hebben denk ik niet veel gevoel meer.

(meer…)

Het is zes uur in de morgen en 3 graden Celcius als ik bij Keith vertrek. Hij werkt in de houtverwerking en dat zijn early birds. Hout en papier is de enige industrie hier en dat gaat niet goed met de Amerikaanse economie in recessie, dit zijn de plaatsen waar Springsteen over zingt in Youngstown en The River, je ziet dat hier voor je ogen, inclusief vervuiling en de ziektes die daarmee samen gaan. De dynamo laadt bij en dat maakt me blij maar de kou gaat door alles, ik draag alle lagen die ik bij me heb. Om 12 uur is het al 7 graden en volgens de vrouw van het bezinestation is dat een tegenvaller want het zou 8 graden worden vandaag. Eind van de middag hou ik na zo’n 450 km voor gezien en zoek ik een overnachtingsplaats in Cachecreek. Een dorpje midden in een soort kaal woestijnachtig gebied aan de voet van de bergen waar het altijd fors waait.

(meer…)

Juneau, zondag 15 aug 08

We staan bij de Mendenhall gletscher in Juneau, de motoren draaien en ik hoor Richard zoiets zeggen als, ‘daar is je beer’. Door de motoren hoor ik het niet echt goed en rij ik op naar David die voorop rijdt en nu stil staat en verdraaid, langs de kant van de weg zit een grote zwarte beer, gewoon op z’n kont. Kijkt links, rechts en naar ons. Staat op, draaait om en gaat terug het dichte bos in. Ik sta nog helemaal verbaasd te zijn als 1 minuut later de beer terug keert, weer kijkt en de weg over steekt, en dat gebeurt vlak naast waar ik sta. Wow. Alaska is overweldigend in vrijwel alles en m’n eerste ‘live’ beer on the road bevestigt dat nog eens. Vanmiddag ga ik met de veerboot naar Prince Rupert, twee dagen varen door alle eilanden voor de kust en hopelijk volop walvissen, orca’s en ander dierentuinspul.

(meer…)

Yihaa, de top of the world gereden. Heel veel dirt & gravel en man het weer was geweldig. Zaterdag vertrokken uit Fairbanks, geen Arctic Circle want de dag begon met mist en regen en dus geen Dalton highway maar richting zuiden. Einde dag werd het zelfs aardig weer en dus tijd om te kamperen. Geweldig een state campground in Tok. Wat een mislukking. Drie keer niks voor 15 dollar, geen drinkbaar water maar een vage pomp, geen douche maar een riviertje naast je tent en een ton als wc en dan ook vlak naast de highway (toch zeker 1 auto per 2 uur). Steve de Vietnam veteraan zit nog steeds op m’n staart dus een beetje primitief kamperen is wel lachen met zo’n halve commando. Voor de beren hier in de bossen neem je of een geweer mee of een soort pepperspray, ik heb toch maar voor de laatste gekozen. Tandpasta buiten m’n tentje gelaten en prima geslapen, geen bezoek van familie beer.

(meer…)

Twee dagen rijden vanuit Anchorage en nu in Fairbanks maar ook vast in Fairbanks. Twee dagen rijden in kou en regen, heel veel regen en het stopt maar niet. Officieel is het de koudste zomer in Alaska sinds ze het weer in statistieken vastleggen. Right. Vandaag bij de meest noordelijke Harley-shop van het continent geweest. De motor ziet er al niet meer uit na hier en daar al wat gravel en modderwegen. Bij de shop m’n achterketting vol in de olie gezet na al dat vuil en water en nog wat ander spul gedaan (accu droog, primair maakt wat herrie na alle vuil) maar vooral veel blabla met al die typische figuren waar het hier vol van loopt. Man wat een verhalen hoor je hier en wat is iedereen enthousiast als ze de motor, ‘the old flathead’, zien. Aan gebrek aan belangstelling hoor je mij niet over klagen.

(meer…)